نقش مشارکت جوامع محلی در توسعه گردشگری روستایی (مطالعه موردی: روستاهای شهرستان طالقان)

این پژوهش با رویکرد خردگرایانه به بررسی مسئله تحقیق که به بررسی نقش و جایگاه جوامع محلی در توسعه گردشگری در روستاهای شهرستان طالقان می پردازد. این تحقیق از نوع کاربردی لحاظ بوده و از لحاظ نحوه گردآوری داده ها، به علت این که هدف توصیف کردن شرایط و پدیده های مورد بررسی است، جزء پژوهش های غیرآزمایشی می باشد. جامعه آماری تحقیق 320 نفر ار اعضای شوراهای اسلامی روستاهای طالقان یود که تعداد 113 نفر به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شد. برای انجام این تحقیق از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده می شود. ابزار اصلی در جمع آوری اطلاعات این پژوهش پرسشنامه است بنابر سرشماری مرکز آمار ایران، جمعیت شهرستان طالقان در سال ???? برابر با ????? نفر بوده است. شهرستان طالقان از سه بخش پایین طالقان، میان طالقان و بالاطالقان تشکیل شده است و دارای 85 روستا ست.بررسی اقتصادی شهرستان طالقان نشان می دهد که از مجموع 24838 نفر جمعیت کل، 9758 نفر جمعیت فعال را شامل می گردد که در این میان 8384 نفر شاغل و مابقی بیکار هستند. 14833 نفر از جمعیت شهرستان نیز غیر فعال می باشند، که این موضوع نشان دهنده بار تکفل بالا در شهرستان است. بررسی رابطه بین متغیرهای پیش بین و میزان آشنایی با مدیریت گردشگری روستایی در بین اعضای شوراهای اسلامی روستا نشان داد که رابطه مثبت و معنی داری بین میزان آشنایی با مدیریت گردشگری و میزان تحصیلات افراد وجود دارد. بین تعداد گردشگران و تعداد گردشگران رابطه مثبت ومعنی داری وجود دارد. بین میزان تحصیلات و ادراک اعضای شورا از جایگاه شورا در مدیریت گردشگری روستایی نیز رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین تعداد گردشگر و ادراک از جایگاه شورا نیز رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین فاصله روستا تا مرکز شهرستان و میزان توانمندی اعضای شورا در مدیریت گردشگری رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. مقایسه میزان آشنایی اعضای شوراهای اسلامی روستا براساس جنس نشان داد که تفاوت معنی داری بین میزان آشنایی زنان و مردان در مورد مدیریت گردشگری وجود ندارد. همچنین تفاوت معنی داری در نظر زنان و مردان در مورد جایگاه شورا در مدیریت گردشگری، میزان توانمندی در مدیریت گردشگری و راهکارهای ارایه شده به منظور توسعه جوامع محلی در گردشگری وجود ندارد. مقایسه مولفه-های مدیریت گردشگری در میان اعضای شوراهای اسلامی روستا نشان می دهد که تفاوت معنی داری بین میزان آشنایی اعضای شورا براساس محل سکونت آنها وجود ندارد. یعنی می توان گفت که میزان آشنایی اعضای شورا با مدیریت گردشگری مستقل از محل سکونت آنهاست. همچنین تفاوت معنی داری بین نظرات افراد در مورد جایگاه شوراها در مدیریت گردشگری، توانمندی اعضای شورا در مدیریت گردشگری و راهکارهای توسعه جوامعه محلی در توسعه گردشگری روستایی مشاهده نمی شود. کلمات کلیدی: مدیریت محلی، شوراهای اسلامی روستا، گردشگری، مدیریت گردشگری، شهرستان طالقان.